Goeie intenties en kwade gevolgen

Er zijn evenveel waarheden als er mensen zijn. Iedereen heeft zijn kijk op de realiteit, zijn persoonlijke ervaringen en zijn idee over hoe het leven het best geleefd wordt. Sommigen twijfelen, beseffen dat ze fouten maken, zijn bang om de verkeerde keuzes te maken, om zichzelf en anderen te kwetsen... en anderen stellen zich weinig of geen vragen, gaan gewoon altijd rechtdoor en beklagen die arme twijfelaars omdat die niet snel genoeg vooruit gaan. Deze laatsten staan dan ook snel klaar om de sukkelaars die onzeker zijn en niet meteen succes hebben, met raad en daad bij te staan en advies te geven over vanalles en nog wat, van de meest banale tot de meest intieme zaken. Zo moet je werken, zo moet je je partner kiezen, zo moet je je leven leiden. Het is jammer dat mensen die een zekere graad van materieel succes hebben, er automatisch vanuit gaan dat anderen hetzelfde zoeken. Het respect en de tolerantie voor elke andere manier van leven, die op het eerste zicht een minder succesvolle manier van leven lijkt, is dan soms ook ver te zoeken. De goede raad is met de beste intenties gegeven, maar getuigt van een gebrek aan inlevingsvermogen en uiteindelijk ook van een gebrek aan respect voor de ander. De twijfelaar voelt zich betutteld en misschien zelfs beledigd, want wat een idee te veronderstellen dat hij een mislukkeling is die niets bereikt! Zijn doelen liggen elders, en zijn twijfel wordt alleen nog maar meer gevoed door de confrontatie met de kortzichtigheid van de zogenaamde succesvolle burger die de wijsheid in pacht meent te hebben.